خدای عشق
تکرار خاطرات تو شعر مجسم است/ من هر چه می نویسم و می خوانمت کم است
تو کیستی پیامبری یا خدای عشق/ هر آیه از کلام تو چون وحی ملزم است
تردید در برابر چشمان تو خطاست / حکم نگاههای قشنگت مسلم است
من می رسم به تو شاید، هنوز، نه/ آینده ام به لطف تو اینگونه مبهم است
ϰ-†нêmê§ |